سس ها گیاهانی انگل کامل هستند که کل مواد مورد نیاز خود را از طریق پیچیدن به دور گیاه میزبان و وارد کردن اندام های مکنده به درون آوند گیاه تأمین می نمایند. بیش از ۲۰ گونه از آنها در ایران شناسایی شده اند که بر روی گیاهان محتلف زراعی و باغی فعال می باشند. تکثیر آنها از طریق بذر و اندام های قطعه قطعه شده می باشد.
سس درختی: دارای رشته های ضخیم سبز رنگ یا قرمز رنگ می باشد که قطر آنها تا ۳ میلی متر هم می رسد. از قوی ترین علف های هرز جهان به شمار می رود و بر روی درختان و درختچه های مرکبات، انگور، انار، زیتون، رز و انواع درختان میوه فعال می باشند.
جهت کنترل آن در باغات بایستی نسبت به مبارزه با علف های هرز که واسطه مناسبی جهت انتقال آنها به درختان می باشند، حساسیت ویژه ای داشت و همواره شاخه هایی که به سمت پایین و نزدیک سطح خاک رشد می کنند را هرس نماییم و از مصرف کودهای نپوسیده دامی و چرای دام در باغات اجتناب نمود.
در صورت مشاهده سس بر روی درختان، می بایستی سریعاً اندام های آلوده را به طور کامل هرس کرد و بقایا را معدوم و سوزاند. در مناطقی از باغ که علف های هرز به این انگل آلوده شده اند، ابتدا با علفکش پاراکوات آنها را خشکانده و سپس آن منطقه را شخم عمیق زد.
در باغات آلوده بایستی یک مرحله شخم عمیق انجام شود، اما در سال های آتی جهت پیشگیری از بازگشت به سطح خاک و قرار گرفتن بذور و اندام های قطعه قطعه شده سس در عمق مناسب، باید به شخم کم عمق مبادرت ورزید.
۱۳۹۶/۰۳/۲۱
بدون دیدگاه